Rezonator bioceramiczny

Ostatnio  coraz  częściej  mówi się o kolejnych postaciach wody – woda  żywa i  martwa. Czym są te tak roz – bieżne  w  swoich  nazwach wody i czym różnią się między sobą? Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba zacząć od  przypomnienia,  że  cząsteczka  wody  zbudowana  jest  z  jednego atomu tlenu (O^2-) oraz z dwóch atomów wodoru (H⁺), które łącząc się ze sobą tworzą kąt około 105°. W efekcie cząsteczka wody posiada dwa bieguny – dodatni i ujemny, i zachowuje się jak magnes.

Cząstka wody jest dipolem i zachowuje się jak magnes

Ta biegunowość cząsteczek wody powoduje, że łączą się one ze sobą tworząc  tzw. klastry, których nie  zoba –   czymy gołym okiem, ale ich istnienie możemy zaobserwować na przykładzie płatków śniegu. Płatki te tworzą się
z zamarzających  kropelek  krystalicznie  czystej  wody,  bo tylko czysta woda unosi się do atmosfery w postaci pary wodnej.

Klaster wodny	Płatki śniegu mają zawsze budowę heksagonalną

Gdy zimą, przy dużym mrozie, spryskasz szybę w oknie czystą wodą, to również zobaczysz,  jak ładnie (heksa – gonalnie) utworzą  się  na  niej wzory.  Ale  nie  uzyskasz  takiego  efektu,  gdy  to  samo doświadczenie zrobisz z wodą brudną chemicznie – kranową, studzienną albo mineralną. Dzięki swojej biegunowości woda „układa się” odpowiednio  do  biegunów  Ziemi,  reagując  w  ten sposób na jej magnetyzm. To właśnie dzięki tej właściwości wody  różdżkarze  potrafią  swoimi  czułymi  przyrządami  „wyczuć” istnienie cieków wodnych pod powierzchnią gruntu.

O czystej  wodzie,  która  przebywa  swobodnie  w  swoim środowisku naturalnym, mówi się od ponad  pół  wieku  –  woda żywa.  Kiedyś  mieliśmy  do  czynienia  tylko  z  żywą  wodą,  ale  od pewnego  czasu  zaczęto obserwować,  że  taka  woda  może zamieniać się w wodę martwą, jeżeli: a) zostanie skażona chemicznie, b) zostanie zamknięta w rurociągu wodnym (straci kontakt z magnetyzmem ziemskim), c) dojdzie do jednego i drugiego jednocześnie, czyli brudną chemicznie wodę wtłoczy się do      rurociągu.

„Mróz” na szybie

Woda pitna, która dzisiaj wychodzi z kranu, jest najczęściej martwa.  Jakie ma to dla nas znaczenie?  Otóż z ba – dań naukowych wynika,  że  woda żywa  ma inne (dla zdrowia lepsze) właściwości fizyczne, chemiczne, a co za tym idzie, również metaboliczne, niż woda martwa.  Dlatego coraz więcej osób  jest zainteresowanych ożywia – niem wody.  Zdrowie  człowieka  zależy  przede  wszystkim  od  dostarczanych  mu  niezbędnych  pierwiastków, które  są  źródłem  energii potrzebnej do życia oraz materiałem do budowy komórek. Podczas ich przetwarzania powstają  w  organizmie  szkodliwe  produkty  przemiany  materii  (metabolizm),  które  muszą  być  wydalane z komórek. Również transport życiodajnych pierwiastków uzależniony jest od  prawidłowego  krążenia krwi i jest dla człowieka tak samo ważny, jak usuwanie szkodliwych substancji. Czysta i jednocześnie żywa woda pomaga w osiągnięciu prawidłowego metabolizmu, a to prowadzi do zwiększenia witalności i energii.

Woda żywa w porównaniu z wodą martwą:

• • aktywuje wszystkie cząsteczki wody w organizmie człowieka,
  • aktywniej usuwa zanieczyszczenia z organizmu,
  • przyspiesza proces odnowy komórek,
  • łatwiej steruje poziomem pH,
  • wpływa korzystnie na ogólny stan zdrowia.

Wodę martwą można ożywić, jeżeli uwolni się ją od chemii oraz wypuści z rurociągów „na wolność”. Urządzenia osmotyczne  oczyszczają  wprawdzie wodę z chemii, ale drugi proces, czyli samoistne ożywianie się wody po jej ponownym uzyskaniu kontaktu z magnetyzmem ziemskim, trwa długo – od dwóch do trzech godzin. Dlatego też stosuje się różne metody szybszego ożywiania wody – poniżej  przedstawiamy te najbardziej znane:

a) zamrażanie i ponowne odmrażanie (np. w domowej lodówce) – metoda wyjątkowo
pracochłonna i z pewnością nie należy do szybkich,
b) działanie na wodę odpowiednio silnym polem magnetycznym,
c) zbliżenie wody do jakiegoś aktywnego minerału, np. turmalinu.

My stosujemy tę trzecią metodę – woda  oczyszczona  z  chemii przechodzi przez kapsułkę wypełnioną kulkami
z turmalinu (rezonator bioceramiczny), który znany jest ze swojej wyjątkowej aktywności (każdy minerał „drga” z różną aktywnością).
Uwaga:  ożywiania  wody  nie wolno mylić z jej oczyszczaniem, które od ożywiania jest tysiące razy ważniejsze.
I nie zapominajmy, że nie da się ożywić wody, która jest brudna chemicznie.

Rezonator bioceramiczny montowany w urządzeniach osmotycznych nie ulega zużyciu i nie podlega wymianie.

Rezonator bioceramiczny